KOMUNIKAT METROPOLITY KATOWICKIEGO NA IV ŚWIATOWY DZIEŃ UBOGICH 2020

Drodzy Diecezjanie! Bracia i Siostry!

W niedzielę 15 listopada po raz czwarty obchodzić będziemy Światowy Dzień Ubogich zapoczątkowany przez papieża Franciszka. Słowo przygotowane na tegoroczną okoliczność skoncentrowane jest wokół polecenia z Księgi Mądrości Syracha – „wyciągnij rękę do ubogiego” (Syr 7,32).

Czynię swoimi słowa Ojca Świętego, który podkreśla, że „wyciągnięcie ręki jest znakiem: to znak, który natychmiast przywołuje do bliskości, solidarności i miłości.  W ostatnich miesiącach, w których cały świat był jakby przytłoczony przez wirusa przynoszącego ból i śmierć, zniechęcenie oraz zagubienie, ileż wyciągniętych rąk mogliśmy widzieć! Wyciągnięta ręka lekarza, który przejmuje się każdym pacjentem, starając się znaleźć właściwe lekarstwo. Wyciągnięta ręka pielęgniarki i pielęgniarza, którzy nie patrząc na godziny pracy, zostają, aby troszczyć się o chorych. Wyciągnięta ręka tych, którzy pracują w administracji i organizują środki, aby ocalić jak najwięcej ludzkich istnień. Wyciągnięta ręka aptekarza, realizującego tak wiele próśb, wystawiając się jednocześnie na ryzykowny kontakt z ludźmi. Wyciągnięta ręka kapłana, który błogosławi ze ściśniętym sercem. Wyciągnięta ręka wolontariusza, który pomaga tym, którzy żyją na ulicy, ale też i tym, którzy mają dach nad głową, ale nie mają co jeść. Wyciągnięta ręka kobiet i mężczyzn, którzy pracują, aby zapewnić konieczne usługi i bezpieczeństwo. I jeszcze wiele innych wyciągniętych rąk, które moglibyśmy tu wyliczać, aż do skomponowania litanii dobrych dzieł. Wszystkie te ręce rzuciły wyzwanie zarazie oraz strachowi, aby dać wsparcie i pociechę”.

Pragnę podziękować tym wszystkim, którzy w tym trudnym czasie wyciągają ręce w geście pomocy
i solidarności. W Światowy Dzień Ubogich dziękuję szczególnie organizacjom społecznym
i wspólnotom kościelnym, działającym na rzecz najbardziej potrzebujących na terenie archidiecezji katowickiej.

Wdzięcznością i modlitwą obejmuję wszystkie inicjatywy podejmowane w duchu miłości i braterstwa przez zgromadzenia zakonne, stowarzyszenia, grupy wolontariuszy. Zachęcam parafie, szczególnie parafialne zespoły Caritas, do nieustannej troski  o konkretnych ubogich i potrzebujących, zwłaszcza wobec osób w starszym wieku. Jestem przekonany, że bez większego wysiłku można zauważyć osoby, które rzeczywiście potrzebują wsparcia i pomocy.

Konkretne zaangażowanie charytatywne na rzecz drugiego człowieka właśnie  w trudnej sytuacji może przyczynić się do ożywienia miłością miłosierną struktur naszych parafii, czyniąc je rodziną rodzin. Służba drugiemu człowiekowi to pewna droga, która prowadzi do Chrystusa i do Kościoła. Chrześcijańska Caritas jest prawdziwym i przekonującym obliczem Kościoła, do którego budowania wzywa nas Jezus Chrystus. On przecież utożsamia się z odrzuconymi, chorymi, głodnymi i poucza: „wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili” (por. Mt 25,31-46).

Drodzy Diecezjanie!

Jak zauważa papież Franciszek, „ta chwila, którą teraz przeżywamy, podała  w wątpliwość wiele pewników. Czujemy się biedniejsi i słabsi, ponieważ doświadczyliśmy poczucia granic własnych możliwości oraz ograniczenia wolności. Utrata pracy, czułości naszych bliskich, jak również brak zwyczajnych relacji międzyosobowych, otwarły nagle horyzonty, które odzwyczailiśmy się już dostrzegać. Nasze bogactwa duchowe i materialne zostały postawione pod znakiem zapytania,
i odkryliśmy strach. Zamknięci w ciszy naszych domów, odkryliśmy, jak bardzo jest ważna prostota oraz zwrócenie oczu na to, co istotne. Dojrzeliśmy do potrzeby nowego braterstwa, zdolnego do wzajemnej pomocy i szacunku”. Nie marnujmy tej szansy pamiętając, że znakiem i symbolem czasu pandemii powinna być ręka wyciągnięta w geście pomocy do ubogiego!

Zachęcam serdecznie duszpasterzy i wiernych do poszukiwania wszelkimi środkami komunikacji najsłabszych, najbardziej potrzebującym członków Mistycznego Ciała Chrystusa – biednych materialnie, ale także ubogich w duchu, samotnych, odrzuconych, chorych, cierpiących, osoby
w izolacji i kwarantannie. Szukajmy sposobów, aby w tym trudnym czasie, przestrzegając przepisów
i zalecanych norm sanitarnych, wyciągać do nich ręce, czynić nasze ręce narzędziami braterskiej
i siostrzanej miłości, solidarności i pomocy.

Wszystkim zaangażowanym w organizację Światowego Dnia Ubogich i tym, którzy troszczą się
w rodzinach o potrzebujących rodziców i krewnych składam szczere Bóg zapłać i usilnie proszę
o dalsze odważne, cierpliwe działanie na rzecz wyjątkowego daru, jakim jest każde ludzkie życie. Dlatego niech nasza modlitwa i pomocna dłoń kierują się też do matek noszących pod sercem nowe życie, aby będąc w stanie błogosławionym, otoczone opieką rodziny, troską społeczeństwa
i wspólnoty Kościoła, czuły się zawsze bezpieczne.

Drodzy Diecezjanie! Bracia i Siostry!  

Wszystkich zapewniam o pamięci w modlitwie, udzielam pasterskiego błogosławieństwa i zapraszam do udziału – dzięki transmisji radia eM i internetowej – we Mszy św. transmitowanej w nadchodząca niedzielę, w uroczystość Chrystusa Króla  o godz. 12:00 z katowickiej katedry.

† Wiktor Skworc
ARCYBISKUP METROPOLITA
KATOWICKI

Katowice, 12 listopada 2020 r.
VA I – 95/20

 

WEZWANIE METROPOLITY KATOWICKIEGO DO MODLITWY W INTENCJI USTANIA PANDEMII,
O POKÓJ I ŁAD SPOŁECZNY DLA WSPÓLNEGO DOBRA 

Drodzy Diecezjanie, Drogie Rodziny,
Bracia i Siostry, Bracia w kapłańskim posługiwaniu!

Bóg w swoim miłosierdziu wychodzi nam zawsze na spotkanie. Niestrudzenie wzywa każdego z nas do tajemniczego spotkania z Nim na modlitwie (por. KKK 2567). Jedną z form modlitwy jest błagalna prośba. Przez modlitwę prośby wyrażamy świadomość naszej relacji z Bogiem oraz wiarę, że to On jest Panem naszego losu i życia.

Mając na uwadze aktualny kontekst, w którym żyjemy, wzywam Was  do modlitwy i postu
w intencjach ustania pandemii, a także o pokój i ład społeczny  w naszej Ojczyźnie:

1. Podobnie jak wiosną tego roku, zapraszam i zachęcam wszystkich do codziennej modlitwy indywidualnej i w rodzinach. Szczególną porą modlitewnej jedności niech będzie, począwszy od środy 28 października, codzienna modlitwa różańcowa w naszych domach o godz. 20.30, zakończona Apelem Jasnogórskim.
2. Przypominam o możliwości przeżycia niedzielnej Mszy św. za pośrednictwem radia lub telewizji. Można też korzystać z transmisji internetowych Mszy św. proponowanych przez poszczególne parafie.
3. Wychodząc naprzeciw duchowym potrzebom wiernych, archidiecezjalne Radio eM wprowadza zmiany w codziennej ramówce:

• od poniedziałku do soboty o godz. 18.00 – transmisja Mszy św. z katedry,

w niedzielę – o godz. 12.00;

• godz. 12.00 – modlitwa Anioł Pański,
• codziennie o godz. 15.00 – modlitwa Koronką do Bożego Miłosierdzia;
• codziennie o godz. 20.30 – transmisja modlitwy różańcowej;
• ponadto, od poniedziałku do piątku o godz. 5.30 – modlitwa różańcowa, o godz. 5.50, 6.50, 12.10, 23.10 – Ewangelia z danego dnia z komentarzem oraz o godz. 6.20 – komentarz do czytania z liturgii Słowa.

Powierzając zaistniałą sytuację Bożej Opatrzności, polecam duszpasterzom podczas każdej Mszy św. wprowadzenie do modlitwy wiernych stosownego wezwania  o ustanie pandemii, o pokój społeczny, a także śpiew Suplikacji.

4. Po zakończeniu oktawy Uroczystości Wszystkich Świętych zalecam duszpasterzom internetową transmisję modlitwy różańcowej o godz. 20.30 z kościołów parafialnych lub domowych kaplic. Tam gdzie to możliwe, można ją uruchomić od zaraz.
5. Raz jeszcze zachęcam do otaczania w parafiach opieką i troską naszych seniorów, tych „zawsze wiernych”, którzy swoim zaangażowaniem, pracą, modlitwą i ofiarą wznosili niedawno kościoły w miastach i osiedlach, a kiedy to tylko możliwe wypełniają je swoją modlitwą i obecnością na Eucharystii, która daje życie i pokój Chrystusa.

Oddając Bożej Opatrzności nasze aktualne intencje i wzywając wstawiennictwa Matki Bożej Piekarskiej, Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej, życzę wam, Drodzy Bracia i Siostry, łaski zdrowia oraz pokoju.

     Z serca błogosławię

† Wiktor Skworc
Arcybiskup Metropolita
Katowicki

Katowice, 28 października 2020 r.
VA I – 93/20

Poznań, dnia 22 października 2020 roku
We wspomnienie św. Jana Pawła II, papieża

OŚWIADCZENIE
PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
PO DECYZJI TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO

             Z wielkim uznaniem przyjąłem dzisiejszą decyzję Trybunału Konstytucyjnego, uznającą aborcję eugeniczną za niezgodną z Konstytucją Rzeczypospolitej.

Tą decyzją stwierdzono, że koncepcja „życia niewartego życia” stoi w jaskrawej sprzeczności z zasadą demokratycznego państwa prawnego. Życie każdego człowieka od momentu poczęcia do naturalnej śmierci przedstawia przed Bogiem taką samą wartość i powinno być w takim samym stopniu chronione przez państwo.

Stosunek do najsłabszych jest – jak nauczał św. Jan Paweł II – miarą demokracji i dobroci społeczeństwa. Każdy człowiek prawego sumienia zdaje sobie sprawę z tego, jak niebywałym barbarzyństwem jest odmawianie prawa do życia komukolwiek, zwłaszcza z powodu jego chorób.

Ciesząc się ogromnie z tej epokowej zmiany prawa, pamiętajmy teraz o tym, aby dzieci – do których bezpośrednio odnosi się dzisiejsza decyzja Trybunału Konstytucyjnego – oraz ich rodziny otoczyć szczególną życzliwością i rzeczywistą troską ze strony państwa, społeczeństwa i Kościoła.

 

 ✠ Stanisław Gądecki
Arcybiskup Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Episkopatów Europy (CCEE)

 

SŁOWO METROPOLITY KATOWICKIEGO DO PRACOWNIKÓW SŁUŻBY ZDROWIA
Z OKAZJI ŚWIĘTA ŚW. ŁUKASZA

Drodzy Pracownicy Służby Zdrowia!

Święto patronalne Służby Zdrowia, które obchodzimy 18 października, w sposób oczywisty kieruje naszą myśl ku lekarzom, co jest o tyle naturalne, że Wasz patron – św. Łukasz, ewangelista, zgodnie
z przekazem tradycji był z zawodu lekarzem. Wszyscy jednak zdajemy sobie sprawę, że w procesie ratowania zdrowia i życia ludzkiego uczestniczy cały zespół medyczny, a więc również pielęgniarki
i pielęgniarze, położne, ratownicy medyczni, diagności laboratoryjni, farmaceuci, inni pracownicy szpitali  i przychodni, bez których bardzo często sami lekarze pozostawaliby bezradni. Wszyscy oni są ważni i mają swoje miejsce w systemie ochrony zdrowia.

Z okazji Waszego święta wszystkim pracownikom Służby Zdrowia przesyłam szczere podziękowanie
i wyrazy uznania. Zadania, których się podejmujecie, są wyjątkowe i wymagające. Każdego dnia
z poświęceniem i oddaniem walczycie o cenny dar, którym jest ludzkie życie. Udzielacie pomocy
w stanach zagrożenia zdrowia  i niesiecie nieocenioną pomoc ludziom w dramatycznych nieraz okolicznościach.

Od kilku miesięcy ponosicie dodatkowy trud, związany z walką z epidemią COVID19. Nie sposób znaleźć słów, aby wyrazić szacunek i wdzięczność za Wasze poświęcenie oraz związany z poważnym ryzykiem fizyczny i psychiczny wysiłek na rzecz chorych  i cierpiących.

Życzę wiele satysfakcji z wykonywanej pracy szczególnie w tym niełatwym czasie pandemii Sars-Cov-2. Życzę życzliwości i wdzięczności pacjentów i ich rodzin, wytrwałości w walce z „niewidzialnym wrogiem” i sił w zajmowaniu się tym dobrem, którym jest każdy człowiek i jego zdrowa egzystencja.

Chrześcijańska tradycja medyczna czerpała zawsze inspirację z przypowieści  o miłosiernym Samarytaninie i z przykładu samego Chrystusa, który „przeszedł, dobrze czyniąc i uzdrawiając wszystkich” (Dz 10,38). Trwajcie zatem w wiernej służbie człowiekowi, „utulajcie” egzystencjalny „płacz ludzkości” zgodnie z wymogami sumienia i na miarę dostępnych możliwości.

Trudno w przestrzeni aktywności Służby Zdrowia nie wspomnieć kapelanów szpitalnych, którzy
w tych niezwykle trudnych warunkach niosą chorym pocieszenie  i sakramentalne wzmocnienie.

W imieniu wiernych archidiecezji katowickiej i własnym życzę wszystkim tworzącym Służbę Zdrowia wszelkiego dobra, bezpieczeństwa i wytrwałości oraz wiele radości z pełnienia tej wyjątkowej służby.

Zapewniam o pamięci w modlitwie. Przyjmijcie dar modlitwy i Mszy św., którą  w niedzielę, 18 października odprawię za całą Służbę Zdrowia, za Wasze Rodziny i za Waszych podopiecznych.

Wszystkim odważnie ratującym ludzkie życie i poświęcającym się na rzecz drugiego człowieka z wiarą błogosławię.

Z wyrazami szacunku.

Abp Wiktor Skworc
Metropolita Katowicki

Katowice, 18 października 2020 r.

 

Warszawa, dnia 16 października 2020 roku

KOMUNIKAT PRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
WOBEC NOWYCH OBOSTRZEŃ SANITARNYCH
PODCZAS ZGROMADZEŃ RELIGIJNYCH 

Wobec zwiększającej się gwałtownie liczby zakażeń koronawirusem i nowych obostrzeń sanitarnych, dotyczących udziału wiernych w zgromadzeniach religijnych – 1 osoba na 4m² w strefie żółtej i 1 osoba na 7m² w strefie czerwonej – zwracam się do wszystkich wiernych z prośbą o przyjęcie ze zrozumieniem i cierpliwością nałożonych ograniczeń.

Aktualna sytuacja epidemiczna i nałożone restrykcje są trudne dla nas wszystkich, ale musimy pamiętać, że ich celem jest troska o życie i zdrowie nasze i naszych Rodaków.

Zachęcam księży biskupów, aby – w związku z ciągłym zagrożeniem życia i zdrowia wszystkich Polaków – udzielali stosownych dyspens od obowiązku uczestnictwa we Mszy Świętej w niedzielę i święta nakazane, na terenie swoich diecezji. Wiernym przypominam, że skorzystanie z dyspensy oznacza, iż nieobecność na Mszy Świętej nie jest grzechem.

W tych okolicznościach niech nam towarzyszy ufna modlitwa, zwłaszcza w intencji chorych oraz tych, którzy stracili swoich najbliższych. Pamiętajmy także o tych osobach, które poświęcają swoje życie i zdrowie w służbie społecznej – za pracowników służby zdrowia, służb mundurowych, w tym wojska, policji i straży pożarnej.

Ludzi młodych, zaangażowanych w duszpasterstwa parafialne i akademickie, proszę o bezpieczną pomoc osobom starszym i potrzebującym. Nie zapominajmy o tym, że zwykła rozmowa telefoniczna może dać pociechę i nadzieję.

Niech udział w Eucharystii, spowiedź, adoracja, modlitwa Słowem Bożym, również w ciągu tygodnia – z zachowaniem wszelkich wymogów bezpieczeństwa sanitarnego – staną się dla nas źródłem odwagi i duchowej siły.

Matce Bożej, Różańcowej Pani, powierzam moich współbraci w biskupstwie, kapłanów i osoby życia konsekrowanego oraz wszystkich wiernych, zapewniając o duchowej bliskości i modlitwie.

Abp Stanisław Gądecki
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

 

KOMUNIKAT WIKARIUSZA GENERALNEGO
KS. BP. MARKA SZKUDŁY

Bracia i Siostry!

1. Sytuacja epidemiologiczna w naszym kraju wydaje się coraz bardziej niepokojąca. Z dnia na dzień zwiększa się liczba nowych zakażeń. Dlatego proszę duszpasterzy o przypominanie wiernym przed każdą Mszą św. i nabożeństwem o konieczności przestrzegania podstawowych przepisów i zaleceń sanitarnych, w tym o obowiązku zakrywania nosa i ust w kościołach i w przestrzeni publicznej (przed kościołem). Ponadto w świątyniach zachowujemy dystans społeczny  i dezynfekujemy ręce. Celebransom zaleca się dezynfekowanie rąk przed rozdawaniem Komunii św. i bezpośrednio po nim.
2. Odnośnie do zalecanej aktualnie formy rozdawania Komunii św. na rękę, która uznawana jest jako mniej ryzykowna, jeśli chodzi o przenoszenie zakażenia, przytaczam fragment Komunikatu Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów KEP z dnia 3 października br.:

„W związku z zapytaniem o publiczne inicjatywy krytyczne wobec Komunii św. na rękę, przypominamy, że chociaż główną formą przyjmowania Komunii w Polsce jest Komunia do ust (Wskazania KEP z 2005 r. nr 40), to jednak nie oznacza to, że inne zatwierdzone przez Kościół formy miałyby być same z siebie niegodne, niewłaściwe, złe lub grzeszne, jeśli spełnia się warunki stawiane w tej kwestii przez prawo liturgiczne.

Niewłaściwe i krzywdzące wiernych jest twierdzenie, że przyjmowanie Komunii św. na rękę, jest brakiem szacunku wobec Najświętszego Sakramentu. Podobnie niesprawiedliwe jest ukazywanie osób przyjmujących Komunię św. na rękę jako tych, którzy „winni są Ciała i Krwi Pańskiej”, z założeniem, że czynią to bez uszanowania, którego domaga się św. Paweł w 1 Liście do Koryntian. Co prawda Sobór Trydencki używa tego fragmentu na przypomnienie o godnym i pełnym czci przyjmowaniu Ciała Pańskiego, ale nadaje mu również wymiar duchowy, ukazując że niegodnym jest przyjmowanie Komunii w grzechu (Dekr. o Euch., sesja 13: 1/A,  r. 7). Dodajmy, że słowo „niegodne” oznacza to, czego się nie godzi czynić,  a tymczasem Kościół w swoim prawie uznaje za „godny” zarówno jeden, jak i drugi sposób przyjmowania Komunii. Potępiając jeden z godziwych sposobów przyjmowania Komunii św., wprowadza się nieład i podział w rodzinie Kościoła”.

3. Modlitwie i pamięci wiernych polecam cała służbę zdrowia i wszystkich chorych, zwłaszcza na Covid-19. Wśród nich jest także nasz pasterz, arcybiskup Wiktor, który zgodnie z zaleceniem służb sanitarnych po kwarantannie, przebywa aktualnie w izolacji. Zapewnia nas o swojej duchowej bliskości i ponownie zaprasza do wytrwałej modlitwy różańcowej przez możne wstawiennictwo Matki Bożej Piekarskiej, Lekarki.

† Marek Szkudło WIKARIUSZ GENERALNY

 

ZASADY BEZPIECZEŃSTWA W CZASIE EPIDEMII

W związku z dużą liczbą nowych zakażeń i objęciem od 10 października 2020 roku całego kraju strefą żółtą, przypominamy wszystkim Księżom i Wiernym o obowiązujących zasadach związanych
z bezpieczeństwem epidemicznym w duszpasterstwie parafialnym:

1. Wszyscy obecni w kościele (kaplicy) – oprócz sprawującego liturgię – mają obowiązek pełnego zasłaniania nosa i ust (maseczka). Prosimy, aby Księża egzekwowali go w swoich parafiach, przypominając o nim na początku każdej Mszy św. i nabożeństwa;
2. W związku z dużą liczbą nowych zakażeń maseczki obowiązkowo powinni nosić również posługujący w czasie liturgii (służba liturgiczna, kościelny);
3. Osoby zbierające kolektę powinny obowiązkowo używać maseczki;
4. Obowiązek noszenia maseczek obowiązuję wszystkich stojących wokół kościoła – maksymalna liczba osób na zewnątrz to 150;
5. Obowiązek noszenia maseczek obowiązuje także na cmentarzu – dotyczy wszystkich, oprócz sprawującego posługę;
6. Obowiązek noszenia maseczek obowiązuje również w czasie bierzmowania, ślubów
   i chrztów – dotyczy wszystkich oprócz sprawujących posługę;
7. Przypominamy o obowiązku dezynfekcji rąk przed i po zakończeniu rozdawania Komunii świętej;
8. Zachęcamy wiernych do przyjmowania Komunii świętej na rękę;
9. Przypominamy o dezynfekcji konfesjonałów, klamek, poręczy i innych często dotykanych miejsc w kościołach i kaplicach;
10. Zachęcamy do zainstalowania przy wejściach do kościoła dozowników ze środkiem dezynfekcyjnym dla wiernych.

W związku z możliwością zakwalifikowania kolejnych powiatów i miast do strefy czerwonej Ksiądz Proboszcz jest odpowiedzialny za wypełnienie wszystkich obostrzeń z nich wynikających:

W strefie czerwonej: możliwość zajęcia tylko 50% miejsc w kościele (zarówno w czasie liturgii jak
i poza nią). Zgromadzenie wokół kościoła nie może przekraczać 150 osób – obowiązkowe maseczki.

Od 17 października 2020 roku będą obowiązywały nowe limity osób uczestniczących
w uroczystościach rodzinnych (wesela, chrzciny, komunie, stypy):

– w strefie żółtej (obecnie całe terytorium Polski) – 75 osób

– w strefie czerwonej – 50 osób

 

Komunikat Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów KEP

W związku z zapytaniem o publiczne inicjatywy krytyczne wobec Komunii św. na rękę, przypominamy, że chociaż główną formą przyjmowania Komunii w Polsce jest Komunia do ust (Wskazania KEP z 2005 r. nr 40), to jednak nie oznacza to, że inne zatwierdzone przez Kościół formy miałyby być same z siebie niegodne, niewłaściwe, złe lub grzeszne, jeśli spełnia się warunki stawiane w tej kwestii przez prawo liturgiczne.

Niewłaściwe i krzywdzące wiernych jest twierdzenie, że przyjmowanie Komunii św. na rękę, jest brakiem szacunku wobec Najświętszego Sakramentu. Podobnie niesprawiedliwe jest ukazywanie osób przyjmujących Komunię św. na rękę jako tych, którzy „winni są Ciała i Krwi Pańskiej”, z założeniem, że czynią to bez uszanowania, którego domaga się św. Paweł w 1 Liście do Koryntian. Co prawda Sobór Trydencki używa tego fragmentu na przypomnienie o godnym i pełnym czci przyjmowaniu Ciała Pańskiego, ale nadaje mu również wymiar duchowy, ukazując że niegodnym jest przyjmowanie Komunii w grzechu (Dekr. o Euch., sesja 13: 1/A, r. 7). Dodajmy, że słowo „niegodne” oznacza to, czego się nie godzi czynić, a tymczasem Kościół w swoim prawie uznaje za „godny” zarówno jeden, jak i drugi sposób przyjmowania Komunii. Potępiając jeden z godziwych sposobów przyjmowania Komunii św., wprowadza się nieład i podział w rodzinie Kościoła.

Nie można też stwierdzić, iż Komunia św. na rękę jest sama z siebie profanacją. W ten sposób zarzucałoby się Stolicy Apostolskiej, która dopuszcza Komunię na rękę, że akceptuje profanację (por. Mszał Rzymski, OWMR 161, rzymska instrukcja Redemptionis Sacramentum nr 92). Tymczasem faktyczna profanacja Eucharystii to czyn „mający znamiona dobrowolnej i poważnej pogardy okazywanej świętym postaciom” (instr. Redemptionis Sacramentum 107, por. KPK kan. 1367). Nie można więc zarzucać profanowania Eucharystii osobom, które z różnych powodów pragną przyjąć z wiarą i czcią Komunię św. na rękę, zwłaszcza w okresie pandemii.

Przypominamy także wszystkim szafarzom Komunii, zwyczajnym i nadzwyczajnym, że są oni zobowiązani do przestrzegania prawa liturgicznego, które stanowi, że kiedy nie ma niebezpieczeństwa profanacji, nie można ani zmuszać, ani zabraniać Komunii w jednej czy drugiej formie (por. Redempt. Sacr. nr 12). Szafarze nie mogą twierdzić, że samo udzielenie Komunii na rękę stanowi niebezpieczeństwo profanacji, jeśli wierny z wiarą i szacunkiem prosi o tę formę Komunii. Prawo oceniania i zmieniania praktyki liturgicznej należy do Stolicy Apostolskiej i dopóki ona uznaje Komunię na rękę za godziwy sposób udzielania wiernym Ciała Pańskiego, nikt nie powinien tego sposobu potępiać. Kto zaś to czyni, wprowadza nieład i podział w rodzinie Kościoła. Może się natomiast zdarzyć, że w okresach nadzwyczajnych, jak np. trwająca epidemia, biskupi na swoim terenie tymczasowo zawężą obowiązujące prawo (por. List kard. Saraha z 3 września br.), czemu należy być zawsze posłusznym, aby zachować w Kościele pokój, o który modlimy się we Mszy przed samą Komunią.

Niech szafarze udzielający Komunii na rękę poczuwają się do szczególnie wielkiej dbałości o cześć wobec Najśw. Sakramentu, zwracając uwagę na to, aby przy Komunii nie dopuścić do
gubienia okruszyn Hostii. W tym celu powinni dbać o jakość stosowanych do Mszy hostii, z wielką uwagą dbając o to, aby się nie kruszyły i nie pozostawiały na dłoniach wiernych okruszyn. Warto też przypomnieć za Mszałem, że „ilekroć przylgnie do palców jakaś cząstka Hostii, zwłaszcza po łamaniu Chleba i Komunii wiernych, kapłan powinien otrzeć palce nad pateną, a jeśli to konieczne, obmyć je. Ma również zebrać cząstki znajdujące się poza pateną” (OWMR 278). Kongregacja ds. Nauki Wiary w 1972 r. wyjaśniła, że „zasadniczo otarcie palców nad pateną powinno wystarczyć. Ale mogą się zdarzyć i takie przypadki, w których konieczna jest ablucja palców, jeśli np. wyraźnie widoczne partykuły pozostaną przyklejone do palców z powodu pocenia się” (dekl. De fragmentis eucharisticis). Jeśli kapłani są zobowiązani do sprawdzenia, czy na dłoniach nie pozostały okruszyny Hostii (OWMR 278), podobnie powinni postępować wierni. Dlatego ci, którzy z uzasadnionych powodów proszą o Komunię na rękę, zaraz po spożyciu Ciała Pańskiego powinni uważnie obejrzeć dłonie oraz zebrać i spożyć ze czcią każdą widoczną okruszynę, która mogła oderwać się od Hostii.

Bp Adam Bałabuch
Przewodniczący Komisji ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów
Konferencji Episkopatu Polski

Warszawa, 3 października 2020 r.

KOMUNIKAT METROPOLITY KATOWICKIEGO

Drodzy Diecezjanie!

W dniu dzisiejszym obchodzimy 106. Światowy Dzień Migranta i Uchodźcy. Pamiętajmy w modlitwie
o tych wszystkich, których konflikty i kryzysy humanitarne zmuszają do opuszczania swoich domów
i ojczyzny, a w konsekwencji narażają na niepewność, marginalizację i odrzucenie. W duchu chrześcijańskiej miłości chcemy ich wspierać także materialnie, do czego zachęca nas często Papież Franciszek. Takiej pomocy potrzebują dziś szczególnie migranci koczujący w zniszczonych pożarem obozach na greckiej wyspie Lesbos.

Informuję też, że w niedzielę 4. października zgodnie z prośbą Sekretariatu Stanu Stolicy Apostolskiej wierni Kościoła w Polsce złożą ofiarę, tradycyjnie zwaną „świętopietrze”, na rzecz Ojca Świętego, aby materialnie wspomóc Jego apostolską  i charytatywną posługę.

Kolektę polecam ofiarności wiernych archidiecezji katowickiej i równocześnie proszę  o modlitewne wspieranie Piotra naszych czasów, który potrzebuje modlitwy Kościoła i który o tę modlitwę często nas prosi.

Bracia i Siostry!
W sobotę 10. października 2020 odbędzie się IX Pielgrzymka „Żywego Różańca” do katowickiej katedry Chrystusa Króla.
Z uwagi na wciąż istniejące zagrożenia epidemiczne do udziału w pielgrzymce zachęcam głównie tych, którym pozwala na to stan zdrowia. Uczestników już teraz proszę  o przestrzeganie przepisów sanitarnych. O godz. 11.00 wspólnie odmówimy różaniec,  a w południe wraz z duszpasterzami odprawimy Mszę św. w intencji pielgrzymów  i wszystkich róż różańcowych. W pielgrzymce będzie można uczestniczyć również duchowo poprzez transmisję w archidiecezjalnym radiu eM oraz
w Internecie. Dziękuję zelatorom i członkom róż różańcowych za świadectwo wiary, za wsparcie okazywane duszpasterzom i za ofiary na potrzeby naszych misjonarzy.

W październiku zachęcam również do codziennej modlitwy różańcowej we wspólnotach parafialnych. W chwilach prób i doświadczeń różaniec przynosi ocalenie.   W czasie dotkliwych ograniczeń związanych z pandemią, wieczorny różaniec transmitowany  z wielu kościołów archidiecezji dawał nam poczucie wspólnoty, zgromadził na modlitwie wiele rodzin i umacniał w pokonywaniu trudności. Trwajmy zjednoczeni na modlitwie  i wołajmy o ustanie pandemii. Módlmy się za Kościół, o pokój
w Ojczyźnie, za kapłanów  i o nowe powołania do służby Ewangelii i o zachowanie powołań.

Wszystkim uczestnikom niedzielnej Eucharystii udzielam pasterskiego błogosławieństwa: w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

† Wiktor Skworc
                                                                                                                        ARCYBISKUP METROPOLITA KATOWICKI

Katowice, 23 września 2020 r.

 

 

„POMÓŻ NAM WYGRAĆ, LEKARKO, NASZ CZAS”
Słowo pasterskie Arcybiskupa Katowickiego na niedzielę 16.08.2020 r.

Drodzy Diecezjanie! Drogie Siostry!

1. Dziś – dzień po uroczystości Wniebowzięcia NMP – w niedzielę 16 sierpnia odbywa się tradycyjna pielgrzymka kobiet, matek, babć i dziewcząt archidiecezji katowickiej do Pani Piekarskiej, Matki Boskiej Lekarki i Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej. Niestety
   z uwagi na obowiązujące jeszcze przepisy sanitarne  i w trosce o zdrowie pątniczek,
   nie może się ona odbyć w tradycyjnej formie,  w plenerze na piekarskim wzgórzu.

Z okazji tegorocznej pielgrzymki przesyłam wam, drogie Siostry, pasterskie słowo, zawierające fragmenty społecznego przesłania, które zostanie wygłoszone przed piekarskim wizerunkiem Matki Najświętszej.  W łączności z Waszymi parafialnymi duszpasterzami przekazuję Wam przede wszystkim serdeczne podziękowanie za role, jakie pełnicie i za postawę zajmowaną  w czasie najtrudniejszych dni społecznej izolacji i dystansu, które, jak ufamy, mamy  za sobą.

2. Przeżywana przez nas pandemia postawiła wszystkich wobec wielu trudnych wyzwań. Jednym z najtrudniejszych była prewencyjna izolacja, wprowadzona na       wiosnę      tego  roku,      która       spowodowała       konieczność       gruntownego przeorganizowania życia wszystkich rodzin. Nieomal z dnia na dzień trzeba było  w mieszkaniach i domach zorganizować miejsca pracy i szkołę, a nawet domową kaplicę. Znacząca, a może i największa część tego trudu spadła na Wasze barki – drogie Matki, Żony, Siostry.

Nigdy nie było łatwym zadaniem pogłębianie i kształtowanie wzajemnej miłości małżeńskiej i rodzicielskiej według ideału zapisanego w hymnie św. Pawła, który mówi o miłości cierpliwej, łaskawej, nie szukającej swego, nie unoszącej się gniewem, nie pamiętającej złego; miłości, która wszystko znosi i wszystko przetrzyma (por. 1 Kor 13, 4-8). Tymczasem sytuacja zewnętrzna niejako przymusiła rodziny  do podjęcia tego wezwania z pełnym poświęceniem i wytrwałością.

Razem z duszpasterzami wyrażam Wam wielki szacunek i wdzięczność  za podjęty trud, za przekraczanie dzień po dniu samych siebie, swoich słabości  i ograniczeń. Za św. Pawłem powtarzam: Bogu niech będą dzięki za to, że dał nam – Wam! – odnieść zwycięstwo przez Pana naszego Jezusa Chrystusa. Przeto (…) bądźcie wytrwali i niezachwiani, zajęci zawsze ofiarnie dziełem Pańskim, pamiętając, że trud wasz nie pozostaje daremny w Panu (1 Kor 15, 57-58).

Módlmy się wspólnie, aby nadal omijały nas – jak ujmuje to papież Franciszek – „wirus egoizmu” i „pogaństwo obojętności”. To Wy, kobiety, wyposażone  w kobiecy geniusz macierzyńskiej miłości, przezwyciężacie zagrożenia, o których wspomniał papież Franciszek i zmieniacie postać tego świata! Dlatego Wam dziękujemy i życzymy: niech w Waszej służbie i postawie umacnia Was przykład  i wstawiennictwo Maryi, Służebnicy Boga i człowieka!

3. Serdeczne podziękowania i słowa wsparcia, wypowiadane razem z duszpasterzami, kieruję do kobiet pracujących w służbie zdrowia: lekarek, pielęgniarek, laborantek, salowych, rejestratorek i innych służb medycznych. Od ich wiedzy, rzetelności wykonywanej pracy i zaangażowania zależy nasze życie i przyszłość.

Dziękujemy nauczycielkom, które pokonując bariery wymuszonego pandemią kształcenia na odległość, podjęły zadanie formowania intelektualnego naszego najmłodszego pokolenia. Gdy szkoła wyszła ze szkoły, nauczycielki i nauczyciele, ale także rodzice, matki, spotykają się w internetowych przestrzeniach, ucząc się wzajemnie współpracy i podejmując próby pokonywania niekiedy trudnych do ogarnięcia przeszkód materialnych, technicznych, psychospołecznych. Dziękujemy za wszystkie przykłady budowania dobrych relacji z korzyścią dla dzieci i młodzieży, szkoły i rodziny, za „projekty samopomocowych baniek edukacyjnych”, które mogą być efektywną pomocą dla szkoły w czasach pandemii.

Podziękowania kierujemy też do:

• matek opiekujących się (w szpitalach) dziećmi, których dzieci są ciężko chore, ale też do tych, które urodziły wcześniaki i z powodu Covid-19 nie mogą być razem z nimi. To jest dramat rodziców, gdy nie mogą być razem ze swoimi chorującymi dziećmi w szpitalu, nie mogą im towarzyszyć i wspierać procesu leczenia;
• do kobiet, także sióstr zakonnych, które w duchu samarytańskim opiekują się chorymi, samotnymi, niezaradnymi życiowo, starcami. Ich zaangażowanie i ciężka praca są często niezauważalne, niedoceniane, niekiedy bagatelizowane.   Dziękujemy za pracę kobiet i zakonnic w hospicjach;
• do kobiet, które pracują w supermarketach i które spotykamy przy kasach, do wszystkich kobiet łączących trud pracy zawodowej z trudem prowadzenia domu  i wychowywaniem dzieci; do kobiet zatroskanych o podtrzymywanie więzi rodzinnych, pomnażających swoją osobistą dzielnością kapitał kulturowy  i ekonomiczny naszego społeczeństwa, nasz dochód narodowy. Wychowanie dzieci, udział w ich kształceniu jest ciężką pracą pomnażającą bogactwo narodowe i dobrobyt nas wszystkich.

Doceniamy politykę prorodzinną polskiego rządu oraz realne i wymierzalne finansowo wsparcie materialne udzielane rodzinom. To nie jest „menelowe plus” jak mówią odurzeni mową nienawiści, ale realna inwestycja w kapitał ludzki; lepsze warunki kształcenia dzieci oraz formowania ich kreatywnej osobowości, która przynosi korzyści całemu społeczeństwu, także tym jego segmentom, które uchylają się od postaw prorodzinnych, by ostatecznie jednak z nich korzystać.

 

4. Dziękując, zwracam się do wszystkich kobiet z prośbą o zachowanie postawy odpowiedzialności, życzliwości, nieobojętności, solidarności; o przestrzeganie zasad dobra wspólnego. „Człowiek w masce” nie jest naszym wrogiem, zagrażającym naszemu zdrowiu i życiu. Maseczkę należy traktować jako narzędzie zatroskania o zdrowie i życie tych, z którymi się spotykamy oraz przejaw naszej prospołecznej postawy. To nowe zadanie wychowania do odpowiedzialności za siebie i naszych bliźnich, do odbudowania relacji społecznych z innymi, otwarcia drzwi naszych domów pozamykanych lękiem zarazy.

Od obywatelskich postaw kobiet zależy także przyjęcie oraz podjęcie odpowiedzialności za losy narodu i państwa, śląskiej ojcowizny, naszych rodzin, nas samych, za przełamywanie irracjonalnych i nasyconych złymi emocjami podziałów społecznych inspirowanych partyjnymi sporami, których wszyscy mamy dość!

Serdecznie dziękuję kobietom za wszystkie przykłady łagodzenia złych emocji, poszukiwania form dialogu, wysłuchania, unikania języka pogardy, uwolnienia  od przymusu hejtowania, budowania zgody i pokoju w rodzinach, sąsiedztwie,  w naszej śląskiej ojcowiźnie i w całej Polsce.

Jednocześnie trzeba wyrazić stanowczy sprzeciw wobec jakiejkolwiek agresji wobec Was. Nierzadko właśnie kobiety stają się ofiarami przemocy domowej. Nie możemy pozostawać bierni i głusi wobec tego karygodnego zjawiska, które niestety nasiliło się podczas przymusowej kwarantanny. W takich przypadkach nie zamykajcie się w bólu i cierpieniu. Nikt nie ma prawa odzierać Was z godności i wolności. Wszystkie takie sytuacje trzeba zgłaszać kompetentnym organom państwowym.

Drogie Siostry w Chrystusie!

Litania wdzięczności, którą dzisiaj do Was kieruję, nie może nie zawierać fundamentalnych motywów wdzięczności!

Dlatego dziękujemy ci, kobieto-matko, która w swym łonie nosisz istotę ludzką w radości i trudzie jedynego doświadczenia, które sprawia, że stajesz się Bożym uśmiechem dla przychodzącego na świat dziecka, przewodniczką dla jego pierwszych kroków, oparciem w okresie dorastania i punktem odniesienia na dalszej drodze życia.

Dziękujemy ci, kobieto-małżonko, która nierozerwalnie łączysz swój los  z losem męża, aby poprzez wzajemne obdarowywanie się służyć komunii i życiu.

Dziękujemy ci, kobieto-córko i kobieto-siostro, która wnosisz w dom rodzinny, a następnie w całe życie społeczne, bogactwo swojej wrażliwości, intuicji, ofiarności  i stałości.

Dziękujemy ci, kobieto pracująca zawodowo, zaangażowana we wszystkich dziedzinach życia społecznego, gospodarczego, kulturalnego, artystycznego, politycznego, za niezastąpiony wkład, jaki wnosisz w kształtowanie kultury zdolnej połączyć rozum i uczucie, w życie zawsze otwarte na zmysł tajemnicy, w budowanie bardziej ludzkich struktur ekonomicznych i politycznych.

Dziękujemy ci, kobieto konsekrowana, która na wzór największej z kobiet, Matki Chrystusa — Słowa Wcielonego, otwierasz się ulegle i wiernie na miłość Bożą, pomagając Kościołowi i całej ludzkości dawać Bogu oblubieńczą odpowiedź, wyrażającą się w przedziwnej komunii, w której Bóg pragnie pozostawać ze swoim stworzeniem.

Dziękujemy ci, kobieto, za to, że jesteś kobietą! Zdolnością postrzegania, cechującą twą kobiecość, wzbogacasz właściwe zrozumienie świata i dajesz wkład  w pełną prawdę o związkach między ludźmi*.

Drogie Siostry!

Na końcu – po to, by jeszcze mocniej to wybrzmiało – przyjmijcie podziękowania za Wasze zaangażowanie w budowanie Kościoła domowego, parafialnego i diecezjalnego.

Z wdzięcznością dostrzegamy i doceniamy obecność i aktywność kobiet  w życiu Kościoła naszej archidiecezji. Żywotność religijna wielu parafii, podejmowane w nich rozmaite działania, również charytatywne, kulturalne, stowarzyszeniowe, inspirowane są pomysłami i zaangażowaniem kobiet. Rola kobiet w życiu Kościoła i parafialnych wspólnot jest dostrzegana i doceniana. Jako pasterz Kościoła katowickiego serdecznie dziękuję wszystkim kobietom i każdej z osobna za budowanie modlitwą i działaniem parafialnej wspólnoty, Kościoła, który jest „domem ludu Bożego, tym domem, w którym on mieszka”. Oby dzięki Wam każda parafia była coraz bardziej miejscem, które sprzyja byciu razem, pomaga w kształtowaniu relacji międzyludzkich, przezwyciężających wszechobecny indywidualizm i samotność.

Serdecznie Was zachęcam, abyście – w czasie trwających wakacji – podjęły wezwanie i trud wspólnotowego, rodzinnego pielgrzymowania do piekarskiego sanktuarium – na spotkanie z Matką Sprawiedliwości i Miłości Społecznej i Lekarką! Niech Ona pomoże nam wygrać nasz czas.

Drogie Kobiety, Żony, Matki, Babcie i Dziewczęta! Niech waszą codzienną pracę, służbę i kształcenie błogosławi Bóg Wszechmogący, Ojciec i Syn, i Duch Święty. Amen.

 

† Wiktor Skworc
Arcybiskup Metropolita
Katowicki

*W Słowie wykorzystano niektóre myśli z Listu Apostolskiego Jana Pawła II, „Mulieris dignitatem”.

Katowice, 11 sierpnia 2020 r.
VA I – 66/20

 

KOMUNIKAT METROPOLITY KATOWICKIEGO

 Drodzy Diecezjanie!

W związku z sytuacją powodziową na Podkarpaciu, mając na uwadze zakres szkód  i konieczność udzielenia pomocy poszkodowanym przez Caritas tamtejszych Kościołów lokalnych, zwracam się do wiernych archidiecezji katowickiej z serdeczną prośbą  ozłożenie ofiar na pomoc tym, których domy i gospodarstwa rolne ucierpiały najbardziej.

Ofiary zostaną zebrane przed kościołami archidiecezji w niedzielę 5 lipca br.  O przeprowadzenie zbiórki proszę Parafialne Zespoły Caritas. Za każdy złożony dar materialny, będący konkretnym gestem solidarności i miłości bliźniego – z serca płynące Bóg zapłać.

Wszystkich, którzy doświadczają tragicznych skutków powodzi, polecam Waszej modlitwie.Módlmy się wspólnie o sprzyjającą pogodę, aby rolnicy mogli bezpiecznie zebrać obfite plony „ziemi i pracy rąk ludzkich”.

Bracia i Siostry!

Podczas wakacyjnego odpoczynku nie zapominajmy o niedzielnej Mszy świętej – „wielkiej tajemnicy naszej wiary, która daje życie”. Pamiętajmy także o przestrzeganiu sanitarnych zasad bezpieczeństwa.

Na czas Waszych podróży, urlopów i wypoczynku udzielam pasterskiego błogosławieństwa, zapewniam o pamięci w modlitwie, szczególnie podczas Eucharystii.

 

+ Wiktor Skworc

Arcybiskup Metropolita Katowicki

 

VA I – 56/20

Katowice, 27 czerwca 2020 r.

 

ZARZĄDZENIE METROPOLITY KATOWICKIEGO  W AKTUALNEJ SYTUACJI EPIDEMIOLOGICZNEJ Z DNIA 18 CZERWCA 2020 R.

1. W związku z pojawiającymi się – w szeroko pojętej przestrzeni społecznokościelnej – zakażeniami koronawirusem i zachorowaniem na Covid-19, mając na uwadze zdrowie i życie wiernych, których otaczamy duszpasterską troską, oraz duszpasterzy, zwracam się do wszystkich z serdecznym apelem o konsekwentne  i wytrwałe stosowanie się do zaleceń sanitarnych. Aktualnie chodzi o zasłanianie ust  i nosa. Wskazanie to obowiązuje wszystkich uczestników liturgii z wyjątkiem celebransów. Przypominając zaś Zarządzenie z dnia 28 maja br., nadal zalecam wiernym przyjmowanie Komunii św. na rękę, a celebransom tę formę jej udzielania (p.2), o czym duszpasterze powinni systematycznie informować.
2. W związku z przypadkami zachorowania duchownych na Covid-19 i orzeczeniem wobec nich kwarantanny, zarządzam co następuje:

• stwierdzenie zakażenia i orzeczenie kwarantanny wobec duchownego i jego najbliższych współpracowników – podjęte przez kompetentne służby sanitarne (Sanepid) – skutkuje w trybie natychmiastowym poddaniem się wskazaniom służb sanitarnych i koniecznością zgłoszenia tego faktu do dyrektora Wydziału Duszpasterstwa;
• w razie nakazu okresowego zamknięcia parafialnego kościoła, wiernym tej parafii udzielam dyspensy od obowiązku uczestniczenia w niedzielnej Mszy św. Równocześnie zachęcam, aby w miarę możliwości uczestniczyli we Mszy św. w kościołach parafii sąsiednich lub przeżywali Mszę św. dzięki transmisjom;
• po uzyskaniu zgody Sanepidu na ponowne otwarcie kościoła należy bezzwłocznie udostępnić świątynię wiernym i podjąć sprawowanie sakramentów przez duszpasterzy nie objętych kwarantanną (np. księża z dekanatu).

Bracia i Siostry!

W czasie zmagania się z zagrożeniami związanymi z trwającym stanem epidemicznym, szczególnego znaczenia w relacjach społecznych nabiera zasada solidarności, która konkretyzuje się poprzez budowanie wzajemnych więzi, gesty pomocy, przyjaźni i miłości społecznej. Wyjątkową formą solidarności jest modlitwa, przede wszystkim udział we Mszy świętej.

Wyrażając radość ze zniesienia limitu wiernych mogących uczestniczyć  w zgromadzeniach religijnych, serdecznie zachęcam i zapraszam do udziału w Wielkiej Tajemnicy Wiary, która daje życie. Bądźmy wierni niedzielnej Eucharystii i świętowaniu niedzieli jako dnia Boga i człowieka!

Wszystkich serdecznie zachęcam do wytrwałej modlitwy. Wołajmy nieustannie: Święty Boże, Święty Mocny, Święty Nieśmiertelny – zmiłuj się nad nami!

† Wiktor Skworc
Arcybiskup Metropolita Katowicki

Katowice, 18 czerwca 2020 r.
VA I – 53/20

 

ZARZĄDZENIE ARCYBISKUPA KATOWICKIEGO ODNOŚNIE DO SPRAWOWANIA POSŁUGI DUSZPASTERSKIEJ I LITURGICZNEJ Z DNIA 28 MAJA 2020 R. 

Wstęp

W związku z sytuacją epidemiologiczną dotychczasowe akty prawne metropolity katowickiego obowiązują nadal w takim zakresie, jaki określają najnowsze rozporządzenia władzy cywilnej,
ze szczególnym uwzględnieniem wskazań zaktualizowanych w niniejszym zarządzeniu.

1. Odwołanie dyspensy

Z dniem 6 czerwca br. odwołana zostaje ogólna dyspensa od obowiązku uczestnictwa w niedzielnej Mszy św. Zgodnie z przepisami prawa kościelnego „wierni są zobowiązani do uczestnictwa
w Eucharystii w niedzielę i dni nakazane, chyba, że są usprawiedliwieni dla ważnego powodu, np. choroba, pielęgnacja niemowląt (por. KKK 2180, 2181, 2182.).

W obecnej sytuacji utrzymuje się dyspensę dla osób w podeszłym wieku, osób  z objawami infekcji oraz tych, którzy czują obawę przed zarażeniem. Wiernych, którzy  z uzasadnionej racji nie mogą uczestniczyć w niedzielnej Eucharystii, zachęcam do duchowej łączności ze wspólnotą Kościoła, korzystania z transmisji telewizyjnych, radiowych bądź internetowych oraz do stosowania praktyki Komunii św. duchowej.

 2. Sprawowanie Eucharystii i innych nabożeństw w kościele

Podczas sprawowania Eucharystii i innych nabożeństw, które zostają przywrócone zgodnie
z kalendarzem liturgicznym i parafialną tradycją, należy  z najwyższą troską zachować wszystkie zasady dotyczące bezpieczeństwa, stosownego dystansu osób, zasłaniania ust i nosa (z wyjątkiem celebransa) oraz dezynfekcji powierzchni.

Za zgodą rodziców i z zachowaniem wszystkich rygorów sanitarnych przywraca się posługę służby liturgicznej, w tym ministrantów, lektorów, kantorów oraz scholi,  a także udzielanie Komunii św.
w kościele przez nadzwyczajnych szafarzy. Nadal zalecam wiernym przyjmowanie Komunii św. na rękę, a celebransom tę formę jej udzielania.

3. Sprawowanie sakramentu pokuty i pojednania

W ślad za zarządzeniem z dnia 16 maja br. zachęcam wiernych do korzystania  z sakramentu pokuty i pojednania, zwłaszcza w okresie wielkanocnym, który trwa  do niedzieli Trójcy Przenajświętszej (7 czerwca), i do pełnego uczestnictwa we Mszy św. tzn. z przyjęciem Komunii św.  

4. Duszpasterstwo

Przywracamy w parafiach odwiedziny chorych z posługą sakramentalną  z zastosowaniem wszystkich aktualnie obowiązujących zasad sanitarnych. Zaleca się rozłożenie tej posługi w czasie, aby nie kumulować odwiedzin w jednym dniu.

Udzielanie sakramentu bierzmowania w parafiach należy organizować za pośrednictwem Wydziału Duszpasterstwa Kurii Metropolitalnej, a następnie szczegóły uzgadniać z biskupem – szafarzem sakramentu.

W nawiązaniu do pkt. 5 zarządzenia z dnia 4 maja br. polecam proboszczom zorganizowanie uroczystości wczesnej i pierwszej Komunii św. w ścisłej współpracy  z rodzicami i katechetami,
z zachowaniem obowiązujących zasad sanitarnych  i z uwzględnieniem rozporządzeń władzy cywilnej.

Biorąc pod uwagę aktualnie obowiązujący stan prawny, możliwe będzie zorganizowanie procesji Bożego Ciała. Zaleca się jej organizację wokół kościoła
z czterema błogosławieństwami bez konieczności budowy osobnych ołtarzy. Należy przy tym zastosować najnowszą normę służb medycznych, według której  w zgromadzeniach poza budynkami kultu może uczestniczyć do 150 osób, a także stosowne zalecenia sanitarne. Zalecam także wystawienie Najświętszego Sakramentu  do adoracji wiernych po ostatniej Mszy św. przedpołudniowej do Mszy św. wieczornej.

Przywracamy duszpasterstwo dzieci i młodzieży, w tym pracę formacyjną służby liturgicznej, Dzieci Maryi, ERM, Ruchu Światło-Życie, a także innych grup parafialnych.  W porozumieniu ze szkołą, rodzicami oraz katechetami można planować Msze św. szkolne, zwłaszcza na zakończenie roku szkolnego.

5.  Duchowieństwo

Przywracamy dekanalne spotkania formacyjne w II czwartek każdego miesiąca.  Zachowując zasadę rezydencji, duchowni mogą korzystać z przysługującego im dnia wolnego.

Niniejsze zarządzenie obowiązuje od dnia 30 maja 2020 r. (z wyjątkiem  punktu 1). 

† Wiktor Skworc
Arcybiskup  Metropolita Katowicki

Katowice, 28 maja 2020 r.

 

ZAPROSZENIE METROPOLITY KATOWICKIEGO DO MODLITWY PRZED PIEKARSKIM WIZERUNKIEM MATKI BOŻEJ

Drodzy Diecezjanie, Drogie Rodziny, Bracia i Siostry!

Miesiąc maj jest w Kościele czasem modlitewnej komunii ze świętą Matką Boga. Rozważamy tajemnicę Jej macierzyństwa, które od przyjęcia woli Bożej w chwili Zwiastowania i podtrzymania niezachwianej wierności Bogu pod krzyżem Jezusa Chrystusa, rozciąga się na nas wszystkich, braci i siostry Jej Syna, którzy jako pielgrzymi nadal pozostają narażeni na trudy i niebezpieczeństwa (por. KKK 2674). Maryja, Matka Jezusa i nasza, wskazuje drogę, jest jej znakiem i prowadzi nas do Zbawiciela.

Drodzy Bracia, w związku z trwającym stanem epidemicznym nie może się odbyć w tradycyjnej formie i czasie pielgrzymka mężczyzn i młodzieńców do Sanktuarium Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej w Piekarach Śląskich. Zapraszam jednak wszystkich diecezjan do rodzinnego włączenia się we wspólną modlitwę pielgrzymów  w uroczystość Zesłania Ducha świętego, tj. w niedzielę 31 maja br. od godz. 13-tej przed wizerunkiem Matki Bożej Piekarskiej.

Modlitwa rozpocznie się od złożeniu hołdu Matce Bożej, po którym wygłoszę przesłanie społeczne. Mszy św. będzie przewodniczył i homilię wygłosi arcybiskup Grzegorz Ryś, metropolita łódzki. Bożej Opatrzności powierzymy wszystkie nasze osobiste intencje oraz osoby zmagające się z obecną sytuacją w kraju i na świecie, szczególnie chorych, ich najbliższych oraz służby medyczno-sanitarne. Maryję, czczoną w Piekarach Śl. jako Lekarkę, z pokorą będziemy prosić o wyjednanie wszystkim łaski zdrowia i pomyślności.

Ze względu na aktualnie obowiązujące przepisy sanitarne, świat męski będzie reprezentowany w piekarskiej bazylice wyłącznie przez mężczyzn i młodzieńców  z parafii dekanatu Piekary Śląskie oraz zaproszonych gości. Proszę wszystkich innych wiernych o pozostanie w domach i modlitewną łączność za pośrednictwem mediów. Uroczystość będą transmitowały m. in.: drogą satelitarną Telewizja Polonia, łącznością naziemną TVP Katowice, a także Radio eM i Polskie Radio Katowice.

W ramach bezpośredniego przygotowania do tej uroczystości zapraszam, razem  z duszpasterzami piekarskiego sanktuarium, do przeżycia triduum modlitewnego  za pośrednictwem łącza internetowego; od czwartku 28 maja, codziennie o godz. 18.  W programie: Msza św., konferencja maryjna, Różaniec św., Litania do Matki Bożej Piekarskiej oraz Apel Jasnogórski. Link do połączenia dostępny jest na powitalnej stronie internetowej sanktuarium. W sobotni wieczór – po zakończonym modlitewnym triduum – będzie miała miejsce tzw. godzina ewangelizacyjna, połączona z inscenizacją  o biblijnej historii Józefa egipskiego oraz świadectwami wiary.

Drodzy Bracia i Siostry, wraz z Maryją, zawsze otwartą na współdziałanie z Duchem Świętym, uwielbiajmy Pana i prośmy o potrzebne łaski. Oczekując na wspólną modlitwę
w Piekarach Śl., z serca wam błogosławię: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

† Wiktor Skworc
Arcybiskup Metropolita Katowicki

Katowice, 19 maja 2020 r.

 

SŁOWOPRZEWODNICZĄCEGO KONFERENCJI EPISKOPATU POLSKI
DO GÓRNIKÓW W SYTUACJI PANDEMII

 W ostatnich dniach dochodzą do mnie informacje o trudnej sytuacji epidemicznej na Śląsku.

W imieniu wiernych i pasterzy Kościoła katolickiego w Polsce chciałbym zapewnić o naszej duchowej łączności z wszystkimi górnikami i ich rodzinami, zwłaszcza z tymi, których bezpośrednio dotknęła epidemia.

Górnicy wielokrotnie udowodnili swoją miłość do Polski i do Kościoła, dlatego dzisiaj chcemy Was zapewnić – nie jesteście sami! Od Bałtyku, po Tatry zapewniamy o naszej solidarnej modlitwie w Waszych intencjach.

Wasza pracowitość, wytrzymałość, uczciwość, solidarność, a jednocześnie wiara i pokora wobec Stwórcy i stworzenia, to tylko niektóre elementy etosu górniczej służby. Ufam, że te cechy pozwolą wszystkim górnikom przetrwać ten trudny czas, wrócić do sił i pełnego zdrowia.

Dziękuję również wszystkim górnikom, którzy wyzdrowieli i oddają szlachetnie swoją krew dla ratowania innych chorych.

Jednocześnie chciałbym wyrazić mój smutek i oburzenie wobec wszystkich niesprawiedliwych słów, które padały w ostatnich dniach wobec górników i ich rodzin. Wobec choroby i cierpienia jedyną postawą jest serdeczne współczucie, modlitwa oraz braterska pomoc w powrocie do zdrowia.

Niech święta Barbara wspiera wszystkich górników. Szczęść Boże!

+Stanisław Gądecki
Arcybiskup Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski

Warszawa, dnia 18 maja 2020 roku

 

ZARZĄDZENIE ARCYBISKUPA KATOWICKIEGO
W SPRAWIE SPRAWOWANIA SAKRAMENTU POKUTY I POJEDNANIA
z dnia 16 maja 2020 r.

1. W nawiązaniu do p. 4. Zarządzenia z dnia 4 maja br. ponownie zachęcam wiernych do korzystania w okresie wielkanocnym, który trwa do Niedzieli Najświętszej Trójcy (7 czerwca)
   z Sakramentu Pokuty i Pojednania i do pełnego uczestnictwa we Mszy świętej, tzn. z przyjęciem Komunii św. Jest to wymóg przykazania kościelnego. Można go wypełnić, uczestnicząc
   we Mszy św. również w dni powszednie, do czego usilnie zachęcam wiernych.
2. W celu ułatwienia możliwości przyjęcia Sakramentu Pokuty
   i Pojednania polecam powrót do praktyki dyżuru spowiedników w wyznaczonych i ogłoszonych wiernym godzinach, przede wszystkim przed każdą Mszą świętą,
   ale także dodatkowo w soboty oraz w innych terminach, stosownie do miejscowych tradycji i potrzeb.

Spowiedź może odbywać się:

1. nadal poza konfesjonałem (co jest zalecane)
   w przystosowanych pomieszczeniach, odpowiednio dezynfekowanych i często wietrzonych, z zachowaniem obowiązujących norm sanitarnych;
2. w tradycyjnych konfesjonałach – z zachowaniem szczególnej ostrożności i wszystkich obowiązujących norm sanitarnych,
   za co szczególną odpowiedzialność ponosi proboszcz/administrator parafii, a bezpośrednio spowiednik.

 

† Wiktor Skworc
Arcybiskup Metropolita  Katowicki

 

Katowice, 16 maja 2020 r., w święto św. Andrzeja Boboli, prezbitera
i męczennika, patrona Polski  Ad. VA I – 24/20

 

SŁOWO METROPOLITY KATOWICKIEGO
W ZWIĄZKU Z SYTUACJĄ EPIDEMIOLOGICZNĄ W ŚLASKICH KOPALNIACH

Drodzy Bracia i Siostry! Drodzy górnicy!

W dobie zmagania się ze skutkami stanu epidemii w naszym kraju, szczególnego znaczenia w relacjach społecznych nabiera zasada solidarności, która konkretyzuje się poprzez budowanie wzajemnych więzi, gesty pomocy, przyjaźni i miłości społecznej. Dla nas chrześcijan wyjątkową formą solidarności jest również modlitewne wsparcie najbardziej potrzebujących oraz polecanie ich Bożej Opatrzności i opiece świętych Patronów.

Naszą szczególna modlitwą ogarniamy osoby zakażone koronawirusem, ich rodziny oraz służby sanitarno-medyczne. Miłosierdziu Bożemu polecamy wszystkich zmarłych i pogrążonych w żałobie
po ich stracie.

W ostatnich dniach docierają do nas niepokojące informacje o wykrytych ogniskach zakażenia koronawirusem pośród naszych braci górników, a także ich rodzin. Ponieważ choroba i cierpienie zawsze należały do najpoważniejszych problemów, poddających próbie ludzkie życie, dlatego proszę wszystkich diecezjan o żarliwą modlitwę w intencji powrotu do zdrowia tych, którzy aktualnie doświadczają niemocy i ograniczeń wynikających z pogorszonego stanu zdrowia. Prośmy dla nich o zdolność przeżywania osobistych przeciwności w jedności
z Chrystusem, który „wziął na siebie nasze słabości i nosił nasze choroby” (Mt 8,17).

Drodzy górnicy, szczególnie Ci dotknięci zakażaniem!

Wraz z Biskupami pomocniczymi i Waszymi parafialnymi duszpasterzami zapewniam Was o wstawienniczej modlitwie, a także o gotowości charytatywnego wsparcia tych Braci górników i ich rodzin, którzy najbardziej będą dotknięci skutkami choroby, paraliżującej życie społeczne na całym świecie. Przyjmijcie słowa – jakże aktualne w obecnej sytuacji – wygłoszone przeze mnie w zeszłym roku przy okazji Mszy św. barbórkowej: „Pamiętajcie, że nigdy nie jesteście sami. Św. Barbara, „Męczennica wieży”, zna na wskroś trudną i niebezpieczną rzeczywistość przebywania w niewielkiej zamkniętej przestrzeni. Niech jej orędownictwo Was strzeże. Zapewniam, że Kościół modli się za was nieustannie! Z serca życzę wszystkim po staropolsku i po śląsku: «Szczęść Boże!». Niech treść tego pozdrowienia będzie codziennie waszym udziałem”.

Modlitewną pamięć dopełniam jeszcze życzeniami zdrowia i wszelkiej pomyślności.
Z serca Wam błogosławię: w imię Ojca, i Syna i Ducha Świętego.

Szczęść Boże!

† Wiktor Skworc
ARCYBISKUP METROPOLITA
KATOWICKI

Katowice, 08.05.2020 r., w uroczystość św. Stanisława, biskupa i męczennika

 

Słowo na Międzynarodowy Dzień Pielęgniarki i Położnej

Drogie Pielęgniarki i Położne!

12 maja 2020 roku będziemy obchodzić w Polsce Międzynarodowy Dzień Pielęgniarki i Położnej. Wpisuje się on w Międzynarodowy Rok Pielęgniarki i Położnej, ogłoszony decyzją Międzynarodowej Rady Pielęgniarek (ICN), ratyfikowaną na 72. Światowym Zgromadzeniu Zdrowia (WHA) w Genewie. Ma on upamiętniać 200. rocznicę urodzin założycielki nowoczesnego pielęgniarstwa, Florence Nightingale (1820–1910).

W związku ze zbliżającymi się obchodami pragnę łączyć się z Wami duchowo. Myśląc o Was w tym trudnym czasie troski o zdrowie drugiego człowieka, wypowiadam słowa św. Pawła Apostoła: „Dziękuję Bogu mojemu, ilekroć was wspominam – zawsze w każdej modlitwie, zanosząc ją z radością za was wszystkich” (Flp 1,3-4).

Miejscem mojej szczególnej pamięci modlitewnej będzie katedra Chrystusa Króla w Katowicach, gdzie w niedzielę, 10 maja br., o godz. 12.00 będę celebrował Eucharystię w Waszej intencji, w intencji Waszych rodzin i bliskich. W związku z ograniczeniami dotyczącymi liczby uczestników liturgii zapraszam Was do uczestniczenia w naszej wspólnej modlitwie
i dziękczynieniu za pośrednictwem transmisji internetowej i Radia eM.

Apostoł Paweł w Pierwszym Liście do Koryntian wypowiedział słowa: „Różne są dary łaski, lecz ten sam Duch; różne też są rodzaje posługiwania, ale jeden Pan; różne są wreszcie działania, lecz ten sam Bóg, sprawca wszystkiego we wszystkich. Wszystkim zaś objawia się Duch dla [wspólnego] dobra” (1 Kor 12,4-7).

Charyzmat to dar, umiejętność, uzdolnienie otrzymane od Ducha Świętego, które ma dopomóc
w wypełnianiu życiowej misji.

Drogie Pielęgniarki i Położne!

Waszą misją jest służba życiu, zwłaszcza zagrożonemu przez chorobę, wymagającemu pomocy
i specjalistycznej opieki. W tym właśnie duchu – służby życiu – pełnicie pełną poświęcenia misję, posługując chorym w celu ich powrotu do zdrowia.

To dzięki największemu charyzmatowi, którym jest miłosierna miłość, ukazujecie, że posługa leczenia i pielęgnacji polega nie tylko na profesjonalnym wykonywaniu czynności medycznych, ale także na słuchaniu chorego, prowadzeniu z nim rozmowy, udzielaniu odpowiedzi na najtrudniejsze pytania. Czasem tylko jedno słowo, uśmiech, otarcie potu z czoła lub nawet milcząca obecność mogą okazać się dla chorego bardzo pomocne w nieraz długim procesie powrotu do zdrowia i sił.

Obchodząc niedawno XXVIII Światowy Dzień Chorego, nie przypuszczaliśmy, że słowa papieża Franciszka skierowane do chorych i pracowników służby zdrowia będą miały tak aktualne przełożenie na świat ludzkiego cierpienia, jak właśnie dzisiaj: „W obliczu sytuacji krytycznych i możliwej porażki nauk medycznych wobec przypadków klinicznych coraz bardziej problematycznych i wobec niekorzystnych diagnoz, jesteście wezwani do otwarcia się na wymiar transcendentny, który może ukazać najgłębszy sens waszej profesji”.

Obecna sytuacja pandemii przynagla nas do otwarcia się na ten wymiar, co pozwala odkryć na nowo powołanie i zawód pielęgniarki oraz położnej jako powołanie do świętości. Uczyła tego niedawno beatyfikowana Hanna Chrzanowska, pielęgniarka z Krakowa. Zazwyczaj powołanie do świętości kojarzy się z milczeniem, długotrwałą modlitwą, odejściem od aktywności i świata. Za Ojcem Świętym chcę jednak podkreślić nowy sposób realizowania świętości w Waszej codziennej, pielęgniarskiej posłudze: „życie kontemplacją pośród działania” (Gaudete et exsultate, nr 26). Przyjęcie takiej postawy pozwoli zauważyć człowieka w pełnym jego wymiarze: fizycznym, relacyjnym, intelektualnym, uczuciowym, jak również duchowym.

Szpitalna codzienność zaświadcza, że już w ten sposób postępujecie, kiedy nieraz jako pierwsze zauważacie potrzeby duchowe pacjentów i wzywacie duchownego, stając się pośrednikiem między chorym a kapelanem szpitalnym.

Asystujecie nie tylko przy zabiegach medycznych, ale jesteście także obecne przy udzielaniu Waszym podopiecznym sakramentu chorych czy wiatyku – pokarmu na drogę do wieczności. Same zaś, trwając na modlitwie w kaplicy szpitalnej, stanowicie przykład dla najbliższego otoczenia, że „Nie zapala się też światła i nie stawia pod korcem, ale na świeczniku, aby świeciło wszystkim” (Mt 5,15).

Aby rozwijać w sobie to powołanie do świętości, zapraszam Was także do Katolickiego Stowarzyszenia Pielęgniarek i Położnych Polskich, którego oddział znajduje się na terenie naszej archidiecezji.

 Drogie Pielęgniarki i Położne!

O tym, jak ważna jest wasza posługa, zaświadcza papież Franciszek, przywołując swoją osobistą historię: „[…] Chciałbym oddać hołd pielęgniarce, która uratowała mi życie. Była pielęgniarką i siostrą zakonną, włoską dominikanką, bardzo dobrze wykształconą, którą wysłano do Grecji, a potem przybyła do Argentyny. Gdy miałem 20 lat i właściwie już umierałem, ona była tą osobą, która wstawiła się za mną u lekarzy, nawet kłócąc się z nimi i argumentując, że «to nie w porządku, musimy dać z siebie więcej». I dzięki tej interwencji przeżyłem”.

 Drogie Siostry Chrystusa i nasze!

Niech Waszej codziennej pracy towarzyszą radość, pokój i nadzieja. Życzeniami, które do Was kieruję, niech będą słowa św. Pawła: „Cokolwiek czynicie, z serca wykonujcie jak dla Pana, a nie dla ludzi, świadomi, że od Pana otrzymacie dziedzictwo [wiekuiste] jako zapłatę. Służcie Chrystusowi jako Panu!” (Kol 3,23-24).

Za Waszą wytrwałą posługę wobec chorych – szczególnie w tym trudnym czasie pandemii, kiedy narażacie własne zdrowie i życie – przyjmijcie w imieniu Kościoła Archidiecezji Katowickiej i jego pasterza szczere Bóg zapłać, dar modlitwy i błogosławieństwa: w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

+ Wiktor Skworc
                                                                                                                             Arcybiskup Metropolita Katowicki

Katowice, 23 kwietnia 2020 roku, w uroczystość św. Wojciecha Biskupa i Męczennika

 

ZARZĄDZENIE ARCYBISKUPA KATOWICKIEGO
ODNOŚNIE DO SPRAWOWANIA POSŁUGI DUSZPASTERSKIEJ I LITURGICZNEJ

w związku z częściową zmianą regulacji prawnych
dotyczących uczestnictwa wiernych w kulcie religijnym

1. Obowiązują nadal poprzednio wydane akty prawne Metropolity Katowickiego związane
   z ogłoszeniem stanu epidemicznego i odnośnie do sprawowania posługi duszpasterskiej – vide Zarządzenie z dnia 25 marca br. nr VAI-22/20 – z wyjątkiem poniższego, które wchodzi w życie od poniedziałku 20 kwietnia br.
2. Przywracamy w kościołach i kaplicach parafii archidiecezji katowickiej celebrowanie
   w niedziele i dni powszednie Mszy św. według stałego harmonogramu. Zaleca się, aby uczestniczyły w nich przede wszystkim osoby związane z przyjętą intencją Mszy św.,
   z zachowaniem zasady wskazanej przez władzę państwową – 1 osoba na 15 m².
3. W związku z tym, należy zachować wszystkie zasady dotyczące bezpieczeństwa, stosownego dystansu osób, zasłaniania ust i nosa (z wyjątkiem celebransa) oraz dezynfekcji powierzchni przestrzeni kościoła.
4. Msze święte związane z udzielaniem sakramentów świętych (chrzest, małżeństwo) i pogrzebowe winny być od 20.04.br. sprawowane z uwzględnieniem obowiązujących przepisów państwowych (wskazana liczba uczestników, obowiązujące zasady sanitarno-higieniczne: zasłanianie ust  i nosa.
5. W zależności od warunków miejscowych pogrzeb można urządzić w jednej z dwóch form: – obrzęd pogrzebu na cmentarzu i potem (względnie w ustalonej godzinie) Msza św.    żałobna w kościele z udziałem odpowiedniej liczby wiernych;
   – Msza św. pogrzebowa w kościele z trumną z udziałem odpowiedniej liczby wiernych i potem przemieszczenie się (nie kondukt!) na cmentarz i obrzęd pogrzebania.
6. Zaleca się usilnie przyjmowanie Komunii św. na rękę. Podczas tego obrzędu wierni powinni odsłaniać sobie twarz w taki sposób, aby nie dotykać zewnętrznej części maski.
7. Przypominam, że dyspensa od obowiązku uczestnictwa w niedzielnej Mszy św. jest prolongowana i obowiązuje aż do odwołania. Zachęcamy więc wiernych do korzystania
   z telewizyjnych, radiowych i internetowych transmisji Mszy św. i nabożeństw, w tym do codziennej modlitwy różańcowej o godz. 20.30. Prośmy wspólnie o ustanie pandemii. Rozmodlona rodzina – razem uczestnicząca w transmitowanej Mszy św. lub nabożeństwie – staje domowym Kościołem, podstawowym ogniwem w rodzinie Kościoła.

 

† Wiktor Skworc
Arcybiskup Metropolita
Katowicki

Katowice, 17 kwietnia 2020 r.
VA I – 26/20